Logo Novadic-Kentron eenmalig op shirts FC Utrecht: mensen met een verslaving staan er niet alleen voor!

Gisteren gaf Zorg van de Zaak hun plek op de shirts van FC Utrecht eenmalig aan Novadic-Kentron. Tijdens de wedstrijd Willem II – FC Utrecht op zondag 16 februari speelden de Utrecht-spelers met het logo van NK op de voorkant van de voetbalshirts. Sinds augustus 2019 maakt NK deel uit van het Zorg van de Zaak Netwerk. Met de shirtwissel willen Zorg van de Zaak en NK aandacht vragen voor het verminderen van stigma’s rond verslaving en verslavingszorg. Samen met de bedrijfsonderdelen van het Zorg van de Zaak Netwerk ondersteunt NK mensen die om welke reden dan ook uitvallen door een verslaving, zodat ze weer mee kunnen doen in de maatschappij. Zorg van de Zaak deelt de ambitie van NK om het stigma rondom verslaving te verkleinen.

Een belangrijk speerpunt van het netwerk is het verlagen van de drempel naar verslavingszorg door krachtige profilering en het verminderen van stigma’s rondom verslaving, onder andere door de inzet van ervaringsdeskundigen. Een verslaving is niet altijd zichtbaar en mensen praten er liever niet over. Daardoor zoeken veel mensen pas hulp wanneer ze al jaren met problemen worstelen. Terwijl vroeg ingrijpen de kans op herstel vergroot. Een verslaving kan iedereen overkomen. Daarom willen we de taboes wegnemen en daarmee de drempels verlagen om erover te praten én hulp te vragen.

Een veld vol voetballers die lieten zien dat je sámen Nieuwe Kansen creëert! De FC Utrecht-spelers droegen het logo van NK om te laten zien dat personen met een verslaving er niet alleen voor staan. Zij hebben, net als de voetballers, een team nodig om hun doelen te bereiken. Mensen die je coachen, voor je zorgen, en je aanmoedigen. Samen creëren we Nieuwe Kansen!

Bij deze wedstrijd wa­ren zo’n hon­derd NK-me­de­wer­kers en hun part­ners, kin­de­ren, vrien­den te gast in het Wil­lem II-sta­di­on.  Ze wer­den ont­van­gen in een van de bu­si­ness­ruim­tes met een drank­je en een hap­je. Kort voor de wed­strijd was er een of­fi­ci­eel mo­ment, waar­bij Joost Broer­se (ex-spe­ler en com­mer­ci­eel di­rec­teur FC Utrecht) en Utrechtdoel­man Maar­ten Pa­es een kor­te toe­spraak hiel­den en een in­ge­lijst FC Utrecht­shirt met No­va­dic-Ken­tron­lo­go over­han­dig­den aan Si­grid Wijn­bergh en Wal­ther Ti­bosch. (zie foto boven artikel, vlnr Walther Tibosch, Sigrid Wijnbergh, Maarten Paes en Joost Broerse)

Klik hier voor een filmpje van deze wedstrijd.

 

Staande ovatie voor Vivian Keulards bij presentatie ‘Voor Hans’

Afgelopen zondag was in de Willem Twee Toonzaal (de sfeervolle voormalige synagoge aan de Prins Bernhardstraat in Den Bosch) de presentatie van het fotoboek ‘Voor Hans’ van onze ‘huisfotograaf Vivian Keulards. Ondanks Ciara, was de zaal goed gevuld met zo’n 120 kennissen van Vivian en veel NK-mensen, waaronder de ‘modellen’ die meegewerkt hebben aan de nieuwe portrettenreeks die Vivian gemaakt heeft.

Het fotoboek ‘Voor Hans’ gaat over Vivian’s pijnlijke en bevrijdende zoektocht rond de dood van haar broer Hans. Hij was verslaafd en 38 jaar oud toen hij in 2005 in Berlijn overleed. Zijn dood was een feit, de oorzaak een taboe. Vivian hield een indrukwekkende monoloog over haar zoektocht. En schetste vooral ook het belang daarvan. Met ‘Voor Hans’, een prachtig fotoboek, wil Vivian taboes doorbreken en het thema verslaving bespreekbaar maken. “Zodat meer mensen op tijd hulp gaan zoeken en aan hun herstel gaan werken”, volgens Vivian. Vivian interviewde voor haar boek, waarvan ook een videoproject in de maak is, vele verslaafden, waaronder een aantal ex-cliënten. Een van hen was Ralf Mohren, docent Nederland en auteur, in herstel van een alcoholverslaving en al achttien jaar geen druppel gedronken. Ralf betrad ook het podium en las passages voor uit ‘Voor Hans” en zijn autobiografische roman Tonic.

Een ander onderdeel van de middag was de ‘premiére’ van de nieuwe NK-portrettenreeks, die werd ingeleid door wetenschappelijk medewerker Cor Verbrugge en communicatieadviseur Leon de Leijer van NK. Na een korte inleiding van de ontstaansgeschiedenis van onze huisstijlportretten (in 2016 maakte Vivian in het kader van de introductie van de nieuwe NK-huisstijl een eerste reeks) werden die vertoond. Opnieuw prachtige portretten met toepasselijke quotes die kracht en trots uitstralen en laten zien dat voor iedereen een nieuwe kans is weggelegd. En passant stelde Cor de leden van het Will Hawkins Collectief voor, die zorgden voor een imponerende muzikale omlijsting van deze bijzondere bijeenkomst.

Vlnr: Cor, Leon, Erik (zang en basgitaar), Nadia (zang), Stefan (drums) en Wim (gitaar, mondharmonica en backing vocals).

Bijzonder ontroerend was de staande ovatie voor Vivian waarom NK-bestuurder Walther Tibosch vroeg en die minutenlang aanhield. Om niet te vergeten en voor herhaling vatbaar.

PSO-trede 2 voor Novadic-Kentron

Onze organisatie heeft wederom het certificaat voor trede 2 op de Prestatieladder Socialer Ondernemen (PSO) in ontvangst genomen. ‘Novadic-Kentron staat voor nieuwe kansen’, vertelt bestuurder Sigrid Wijnbergh. ‘Het blijven bieden van arbeidsmarktperspectief aan onze (ex-)cliënten sluit daar naadloos bij aan. Daarom zijn wij trots op wederom een PSO-trede 2 certificering!’

Klik op de link voor het volledige artikel:
Bericht PSO-website

Blog Walther Tibosch: Minder schotten, minder overlegtafels, meer integrale en structurele samenwerking

Kleine groep kwetsbare personen heeft langdurige en op alle leefgebieden zorg nodig!

De druk op (specialistische) zorg, geestelijke gezondheidszorg en verslavingszorg neemt al jaren sterk toe. Ondanks alle inzet zijn er nog steeds te veel meldingen van huiselijk geweld, ‘verwarde personen’ en een stijging van aantallen dak- en thuislozen. Door het terugdringen van het aantal ‘bedden’ in zorginstellingen en het nog onvoldoende passend ambulant aanbod, afname van opvangplaatsen en voorzieningen voor beschermd wonen en te weinig structurele begeleiding van kwetsbare personen en gezinnen valt een kleine groep nu geregeld tussen wal en schip. Dit zorgt bij hen voor een toename van problemen en vermindering van het welzijn, maar leidt ook tot hogere kosten, meer overlast en in sommige gevallen ook verminderde veiligheid.

Vanaf 2014 zijn alle relevante wetten op het terrein van zorg gewijzigd, bezuinigingen doorgevoerd en bekostigingssystemen veranderd. Regels, systemen en schotten staan regelmatig ‘zorg op maat’ of veiligheid in de weg. Dit mag nooit een excuus zijn om noodzakelijke zorg of veiligheid niet hier en nu te organiseren! Overheid, financiers en aanbieders van zorg en ondersteuning zijn intensief met elkaar in overleg om alle veranderingen vorm en inhoud te geven. De grote vraag is daarbij ‘hoe kunnen we met gelijkblijvende en krimpende budgetten de groeiende vraag naar zorg en ondersteuning beantwoorden’?

Zorg-, welzijns- en veiligheidsmedewerkers werken dagelijks heel hard om persoonlijke begeleiding, ondersteuning en behandeling te bieden. Maar structureel zijn er nog veel verbeteringen nodig, waardoor passende en effectieve ondersteuning en behandeling sneller en adequater geboden kan worden. En die verbeteringen zijn ook mogelijk!

Met name het bieden van structurele, samenhangende en langdurige ondersteuning en begeleiding aan kwetsbare mensen en gezinnen die door de jaren heen ook af en toe specialistische zorg nodig hebben, laat nog veel te wensen over. Bij deze relatief kleine groep inwoners zijn veel instanties en hulpverleners betrokken. Denk aan huisartsen, wijkteams, zorginstellingen (en bijvoorbeeld ook crisisopvang), maar ook aan woningcorporaties, werk/dagbesteding, schuldhulpverlening, maatschappelijke opvang en politie/justitie. Dat maakt de kosten voor zorg en hulp van deze relatief kleine groep heel hoog. Bij deze kleine groep is een integraal aanbod nodig van intensieve en langdurige ondersteuning en zorg zodat zij mee kunnen blijven doen in de samenleving. Maar het valt juist op dat juist in deze situaties er sprake is van een grote mate van versnippering en vele schotten.Tussen aanbieders van ondersteuning en zorg, en tussen financieringsstromen. De hulpvrager en zijn naasten zien door de bomen het bos niet meer, evenmin als de hulpverlener. Dit moet anders!

Om inzicht te krijgen in historie en overzicht te krijgen en houden in complexe situaties is langdurige en persoonlijke ondersteuning vanuit één hulpverlener nodig op het gehele traject. Deze hulpverlener heeft de mandaten nodig van betrokken instellingen en instanties om te doen wat noodzakelijk wordt geacht. Daarnaast is regie op alle noodzakelijke zorg nodig: één regiebehandelaar voor de totale behandeling en ondersteuning. Ook weer met mandaat om te handelen. Beide hulpverleners moeten ervoor zorgen dat er door inzet van hulpaanbieders resultaten worden bereikt en dat hulpvragers meewerken om de resultaten te bereiken.

Om de broodnodige veranderingen in goede banen te leiden, is het nodig dat hulpverleners, leidinggevenden en bestuurders elkaar opzoeken en kennis uitwisselen over het palet aan ondersteunings- en behandelmogelijkheden die in een wijk , dorp, stad, regio, provinciaal en landelijk beschikbaar zijn. Deze ontmoetingen moeten leiden tot een integraal, effectief en eenduidig aanbod, deskundigheidsbevordering en het verminderen van de enorme aantallen losse ‘overlegtafels’. Niet praten, maar samenwerken!.

Om structureel voor deze kleine groep inwoners de juiste ondersteuning en zorg te ontwerpen (maatwerk) en te realiseren, zijn per plaats/regio twee overlegtafels nodig. Eén waar ondersteuners en hulpverleners elkaar op gezette tijden ontmoeten om ervaringen uit te wisselen, knelpunten te signaleren en casussen te bespreken, en één voor de bestuurders van instanties die gaan over wonen, werk/dagbesteding, financiën, veiligheid, ondersteuning en (specialistische) zorg, die systemen en regels moeten aanpakken om knelpunten op te lossen. Goede voorbeelden zijn projecten in verschillende steden zoals Oss (de Ruwaard) en Den Bosch (Thuis in ZuidOost).

Daarnaast is het nodig dat specialistische zorg op consultbasis meer en beter beschikbaar komt voor wijkteams, gezondheidscentra/huisartsen en specialisten onderling.

Als we de versnippering van de hulpverlening verminderen, het aantal overlegtafels verminderen en eerder investeren in effectieve en langdurige zorg voor een relatief kleine groep kwetsbare inwoners, dan bespaart dit op korte en middellange termijn veel ellende en veel geld. Dat kunnen we dan weer investeren in voorkómen van ernstige, chronische en complexe problematiek. Zo heeft nieuwe samenwerking een positief effect in de toekomst: jaar na jaar, generatie na generatie!

Novadic-Kentron
Walther Tibosch

Voorwoord nieuwsbrief januari 2020: Hoeveel Nieuwe Kansen krijg je?

Januari is alweer bijna voorbij en veel goede voornemens zijn helaas gesneuveld. Wellicht had u zich voorgenomen om meer te gaan sporten, minder te drinken, te stoppen met roken, af te vallen… Misschien is dat gelukt, maar er is ook een kans dat oude gewoontes sterker zijn. Dat voelt meestal niet fijn: het voelt als falen. Als u zich elk jaar, zonder resultaat, hetzelfde voorneemt, heeft het misschien wel al een negatieve invloed op uw zelfvertrouwen. “Zie je wel, het lukt me toch niet.” En minstens net zo erg, misschien heeft uw omgeving er ook geen vertrouwen meer in en werd er in december al lacherig op uw plannen gereageerd.

Cliënten van de verslavingszorg hebben vaak ook ervaring met mislukte voornemens. Ja, je kunt in één keer succesvol stoppen en in een rechte lijn herstellen, maar vaak is het een proces van vallen en opstaan. Van twee stappen vooruit en één stap terug. Of misschien ook wel eens vier, vijf stappen terug. In plaats van herstellen, worden de problemen groter. En er komen nieuwe problemen bij. Ondanks pogingen om te minderen en hulp vanuit professionele hoek, haken cliënten af, vallen ze helemaal terug, en komen na een paar jaar weer opnieuw in de zorg terecht, voor een Nieuwe Kans.

Hoeveel Nieuwe Kansen krijgen mensen? Is er een punt waarop we zeggen: “Sorry, maar nu is het genoeg, je hebt al je vertrouwen verspeeld, ik geef jou op”? Nee, dat zeggen we niet. Als iemand wil veranderen, willen wij daarbij ondersteunen. En zelfs als iemand niet wil veranderen, willen wij helpen om de motivatie te vinden om een beter leven op te bouwen. Als de omgeving het vertrouwen verloren heeft in een naaste met een verslaving, dan proberen we dat vertrouwen weer op te bouwen. Stapje voor stapje. Ook als iemand al tien keer heeft geprobeerd te herstellen van een verslaving, of twintig, of vijftig keer. Ook als iemand chronisch verslaafd is. Ook als iemand problemen heeft gekregen met Justitie.

Voor iedereen zijn er altijd Nieuwe Kansen. Mensen veranderen, behandelmethodes veranderen, diagnostische instrumenten veranderen, inzichten veranderen. We kunnen altijd opnieuw, met een Nieuwe bliK, onderzoeken wat voor iemand hier en nu een wenselijk en haalbaar doel is. En dan kan het ook zomaar gebeuren dat het dit keer wel lukt, met de juiste voorbereiding, en de juiste aanpak. Oud en nieuw komt tenslotte ook elk jaar weer terug, en je kunt dus ook elk jaar weer opnieuw een doel stellen. We creëren geen Laatste Kansen, we creëren Nieuwe Kansen.

Sigrid Wijnbergh en Walther Tibosch
Raad van Bestuur Novadic-Kentron

 

Vijf misverstanden over roken

Novadic-Kentron is al enkele jaren bezig om stapsgewijs de hele organisatie rookvrij te maken. Op 1 januari hebben we een grote stap gezet: vanaf die dag mag ook in de klinieken niet meer worden gerookt! Dit roept heel wat vragen op: over de precieze uitwerking, maar ook vragen die zijn gebaseerd op misverstanden en onwetendheid over roken. We zetten de grootste misverstanden over roken binnen de ggz op een rij. Wist u bijvoorbeeld dat roken – in tegenstelling tot wat veel mensen en ook professionals vaak nog denken – helemaal niet ontspannend werkt? 

Misverstand 1: ‘Roken werkt ontspannend.’

Misschien – ook in de zorg – wel het grootste misverstand dat er is: roken werkt ontspannend. Dit wordt aangehaald door rokers zelf, maar ook door bijvoorbeeld hulpverleners (“even een sigaretje gaan roken met een cliënt haalt de spanning uit een situatie”). Maar een sigaret werkt alleen ontspannend omdat je tussen de sigaretten door juist méér stress ervaart als gevolg van ontwenningsverschijnselen. Rokers voelen zich daardoor meer gespannen, kunnen zich slechter concentreren, kunnen minder hebben, enzovoorts. Een sigaret werkt dus alleen tegen de extra stress die wordt veroorzaakt door het roken. Als je stopt met roken, is dat in het begin lastig, maar na enkele weken wordt je stressniveau lager en je stemming beter.

Misverstand 2: ‘Psychische klachten nemen toe als mensen stoppen met roken, dus mensen met psychische klachten kunnen maar beter blijven doorroken.’

Hoewel het ontwennen van tabak vaak gepaard gaat met psychische klachten, zoals angst en somberheid, zijn deze klachten over het algemeen van voorbijgaande aard. Ze kunnen enkele maanden aanhouden, maar daarna is de stemming vaak beter dan voor het stoppen met roken. Recent wetenschappelijk onderzoek lijkt er zelfs op te wijzen dat roken het risico op het ontstaan van psychiatrische aandoeningen verhoogt.

Misverstand 3: ‘Stoppen met roken heeft een nadelig effect op de behandeling van een alcohol- of drugsverslaving.’

Veel professionals denken dat gelijktijdig stoppen met roken een negatief effect heeft op de behandeling van de andere verslaving. De sigaret zou dan zorgen voor afleiding en ontspanning tijdens de behandeling, en stoppen zou zoveel stress en andere negatieve effecten met zich meebrengen, dat de kans op succesvol herstel kleiner wordt. Dit blijkt helemaal niet waar te zijn! Empirisch onderzoek laat zien dat stoppen met roken geen nadelig effect heeft op het resultaat van de behandeling van alcohol- of drugsverslaving. Sterker nog: het heeft juist een positief effect! Blijven roken verhoogt de kans op terugval. Uit onderzoek blijkt dat de kans op succesvol herstel van alcohol- of drugsverslaving met 25% wordt verhoogd wanneer cliënten ook voor tabaksverslaving worden behandeld.

Misverstand 4: ‘Mensen die verslaafd zijn aan alcohol of drugs, slagen er toch niet in om te stoppen met roken.’

Er zijn verschillende studies uitgevoerd naar de effectiviteit van behandeling van tabaksverslaving bij cliënten met een alcohol- of drugsprobleem. Laten we voorop stellen: stoppen met roken is voor iedereen lastig, en veel rokers doen meerdere pogingen voor ze succesvol gestopt zijn. Dat geldt ook voor cliënten, zeker als ze complexe problemen hebben. Maar de meerderheid van onderzoeken toont aan dat tabaksbehandeling wel degelijk effectief is voor cliënten van de verslavingszorg. Bewezen effectieve interventies bij stoppen met roken zijn een combinatie van coaching, vooruitgang zichtbaar maken, psycho-educatie over verslaving en tabak, cognitieve gedragstherapie en medicinale ondersteuning.

Misverstand 5: ‘Mensen die in de verslavingszorg in behandeling zijn, willen niet stoppen met roken.’

Wist u dat zo’n 70 tot 90% van mensen die hulp zoekt voor een verslaving aan alcohol of drugs, rookt? Dit is een veel hoger percentage dan gemiddeld in Nederland (22,4% in 2018)! En een flink deel van deze mensen (44-80%) wil wel degelijk ook het roken aanpakken. Veel van onze cliënten zullen, als ze blijven doorroken, voor hun 65e overlijden aan aandoeningen die het gevolg zijn van roken, zoals longkanker, andere vormen van kanker of hart- en vaatziekten. Cliënten zijn zich daarvan bewust, maar zijn vaak afhankelijk van de juiste stimulans om daadwerkelijk een stoppoging te ondernemen.