Nieuwe Kansen Jeugd komt met prikkelende flyer

Hoe zor­gen we er­voor dat jon­ge­ren de hulp krij­gen die ze no­dig heb­ben? Dit be­gint met er­ken­ning dat er door het drin­ken, ge­brui­ken, ga­men of gok­ken pro­ble­men zijn ont­staan en ze de con­tro­le zijn kwijt­ge­raakt. Pre­ven­tie en Nieu­we Kan­sen Jeugd heb­ben sa­men een nieu­we fly­er ont­wik­keld om jon­ge­ren be­wust te ma­ken van hun ge­bruik en ge­drag.

Met een een­vou­di­ge zelf­test, een ge­bruiks­me­ter en een aan­spre­ken­de, fris­se vorm­ge­ving wor­den jon­ge­ren ge­prik­keld om na te den­ken over hun mid­de­len­ge­bruik of ga­me­ge­drag. Ook la­ten we ze dui­de­lijk we­ten dat ze bij ons te­recht kun­nen voor hulp, hoe de ‘me­ter’ er ook bij staat.

Flyer Nieuwe Kansen Jeugd

Download de flyer van Nieuwe Kansen Jeugd in PDF

Meer weten over Nieuwe Kansen Jeugd en de hulp die wij aan jongeren bieden?

Lees hier meer

Veilige mail van NK met SmartLockr

Vanaf februari 2021 kunt u van NK veilig verstuurde e-mail berichten ontvangen. Die ontvangt u via het programma SmartLockr. SmartLockr voldoet aan hoge eisen op het gebied van privacy (NTA 7615-gecertificeerd).

E-mails en bestanden die u van ons ontvangt met SmartLockr, kunt u op verschillende manieren openen. Dit kan per bericht anders zijn.

Bericht openen met wachtwoord

Soms kunt u een bericht alleen met een wachtwoord openen. SmartLockr stuurt u dan automatisch een wachtwoord. Alleen met het wachtwoord kunt u het bericht openen. Heeft u geen wachtwoord ontvangen? Neem dan contact op met de medewerker van Novadic-Kentron die u heeft gemaild.

Bericht openen met een SMS-code

Voor extra beveiliging kan de medewerker van NK kiezen voor twee-factor-authenticatie. U heeft dan naast een wachtwoord ook een SMS-code nodig. Die krijgt u op uw mobiele telefoon. Alleen met het wachtwoord en de sms-code kunt u het bericht openen.

Hoe werkt het? Eerst krijgt u een mail met een “SmartLockr notificatie”. Daarin staat dat er een beveiligd bericht naar u is verzonden. Ook krijgt u een sms-code op uw mobiele telefoon. Volg de stappen in de mail en vul de sms-code in. Daarna maakt u zelf (eenmalig) een wachtwoord aan. Dit hoeft u maar één keer te doen. Hierna krijgt u automatisch toegang tot berichten van die persoon.

Antwoorden op een veilig verzonden e-mailbericht

U kunt eenvoudig reageren op een bericht. Door dit vanuit het verzonden bericht te doen, blijft u in de veilige SmartLockr-omgeving. Uw mail en bijlage worden dan veilig verstuurd.

Uploadverzoek

U kunt via de e-mail ook een uploadverzoek krijgen. Hierin vragen we u om ons een bestand te sturen. Bijvoorbeeld een kopie van uw paspoort of andere informatie. U kunt klikken op de link en het bestand dan veilig opsturen. U kunt alleen de gevraagde bestanden sturen.

Wilt u bekijken hoe het voor u als ontvanger werkt? Bekijk dan deze video.

 

Voorwoord: hoop

Het ‘coronajaar’ 2020 ligt achter ons, het vaccinatieprogramma is begonnen, en ook al zal het nog een flink deel van 2021 duren voor we het boek corona kunnen sluiten, we zien nu wel eindelijk licht aan het eind van de tunnel. We hebben hoop. Hoop dat alles weer (een nieuw) normaal wordt.

Maar wordt het weer als vanouds? In het begin van de coronacrisis werd nogal eens gesproken over ‘het nieuwe normaal’. Maar zijn we het ooit echt normaal gaan vinden? Sommige dingen misschien wel. Beeldbellen met je collega’s of cliënten vinden we nog niet écht vanzelfsprekend, maar wel een stuk gewoner dan vroeger. Maar veel dingen in de ‘anderhalvemetermaatschappij’ zijn nooit gewoon geworden.

‘De nieuwe werkelijkheid’ leek toepasselijker dan ‘het nieuwe normaal’: het is nu eenmaal zo, we maken er het beste van. En de tijd na corona? Wordt dat dan weer ‘het oude normaal’ of ‘het nieuwe normaal’? Laten we hopen dat we uit de coronacrisis ook wijze lessen hebben getrokken over hoe we om moeten gaan met de dreiging van nieuwe virussen, over flexibiliteit van de zorg maar ook over de gepaste waardering van zorgmedewerkers. En natuurlijk moeten we ook de goede dingen uit de coronatijd meenemen: het vele wandelen met elkaar, snel even beeldbellen, geen files… Maar hoe ‘het nieuwe normaal’ er precies uit gaat zien? Dat weten we nog niet. We kunnen slechts hopen.

Dat hoop belangrijk is, dat weten ook onze cliënten. Als zij aan het begin van hun behandeling staan, zullen ze misschien ook eerst hopen dat alles weer terug naar ‘het oude normaal’ kan. Maar dat is wellicht niet haalbaar en ook niet wenselijk. Een crisis, een verslavingsprobleem, ontstaat niet uit het niets. Er zijn allerlei factoren die daaraan hebben bijgedragen. Als je bent gaan drinken omdat je diep ongelukkig bent met je leven en je niet goed kunt uiten, dan moeten die dingen wel worden opgelost. Zo maak je de kans op een terugval, een nieuwe crisis, een stuk kleiner. En veel cliënten met complexe, langdurige problemen zijn er sterk bij gebaat dat ze na hun herstel in een andere omgeving gaan leven, met een nieuw netwerk om zich heen. Ze worden niet meer ‘de oude’, ze worden ‘de nieuwe’.

Maar wat ‘de nieuwe’, ‘het nieuwe normaal’ is, hoe en of ze daar komen, dat blijft onzeker. En dan houdt hoop je gaande. Behandelaars, ervaringsdeskundigen, vrijwilligers en de eigen omgeving zijn cruciaal om die hoop overeind te houden, en daarmee ook de motivatie om je in te blijven zetten en de obstakels te overwinnen op de weg naar herstel. Je hebt mensen nodig die tegen je zeggen: “Echt, het komt goed, hou vol, je kunt dit!” Mensen die tegen je zeggen: “We weten nooit wat de toekomst brengt, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het veel beter wordt dan dit!” Laten we dat tegen onze cliënten zeggen. Laten we dat zeggen tegen iedereen die het moeilijk heeft en die kwetsbaar is. Laten we dat zeggen tegen elkaar. Hou vol. Het komt goed!

Doordrenkt met drank: hoe wij voortdurend worden overspoeld met verborgen boodschappen over alcohol

Subliminale boodschappen… dat vinden we allemaal maar een griezelige gedachte. Tijdens een film flitsen beelden voorbij van cola of popcorn. Zo kort dat je het niet bewust waarneemt. Maar prompt gaat iedereen tijdens de pauze aan de cola en popcorn! Het idee dat ons gedrag wordt gemanipuleerd door dit soort onbewuste prikkels vinden we maar niks. Het goede nieuws: subliminale boodschappen zijn niet erg effectief. Het slechte nieuws: we worden wel degelijk dag in dag uit ‘gehersenspoeld’ met boodschappen over alcohol die wél een enorme invloed hebben op ons gedrag. Ze zijn niet subliminaal. Maar toch zien we ze nauwelijks. Wil je weten welke boodschappen voortdurend in jouw brein worden ingeprent? Na het lezen van dit artikel weet je er alles van!

Mathijs de Croon, preventiemedewerker NK: “Ik zit soms echt met gekromde tenen te kijken naar series die voor het hele gezin bedoeld zijn. Wat wordt er ontzettend veel in gedronken! Of het nu gaat om drama of comedy: in bijna elke serie heeft alcohol een prominente functie. Er wordt vaak, en veel, gedronken. Als mensen bij elkaar komen voor een feestdag, verjaardag of gezellig samenzijn, komen er standaard flessen wijn op tafel. Bij een verbroken relatie, bij tegenslagen of na een vreselijke dag: drank. Om jezelf te belonen na een dag hard werken of een succes te vieren, zeker in series over welgestelde en succesvolle mensen: flessen dure whisky in fonkelende glazen. Steeds weer wordt uitgestraald: alcohol verbindt, alcohol is gezellig, alcohol is een beloning, alcohol is een oplossing of in elk geval een troost als je problemen hebt. En vooral: iedereen drinkt.”

Alcohol is altijd en overal vanzelfsprekend

Deze boodschappen zijn niet ongevaarlijk. Mathijs: “Voor mensen die al veel drinken, is de boodschap dat alcohol een goede keuze is als je het moeilijk hebt, heel riskant. Als je alcohol gaat inzetten tegen negatieve emoties, is het risico op verslaving groter. Maar ook voor de gematigde drinkers is het niet goed als alcohol wordt gekoppeld aan zóveel momenten in het leven. Dan wordt alcohol altijd en overal vanzelfsprekend en wordt het wel héél moeilijk om nog nee te zeggen.”

Sporten is gezond?

Ook als je de tv uitzet, is de promotie van alcohol overal. Neem nu de sport, bij uitstek een terrein dat aan gezondheid gekoppeld zou moeten zijn. Mathijs: “Niet alleen is ‘de derde helft’ een bekend fenomeen, maar kijk ook eens naar sponsoren van grote sportevenementen. De alcoholbranche is overal: het Holland Heineken House op de Olympische Spelen, de Jupiler League, Bavaria City Racing, stadion de Grolsch Veste, de Amstel Gold Race… Het signaal: alcohol en sporten, of in elk geval genieten van sport, horen bij elkaar. En dat vinden wij normaal.”

Levensgenieters op social media

We vinden het niet alleen normaal, we doen ook zelf van harte aan mee aan de boodschap dat alcohol positief is. Mathijs: “En ik zelf ook hè! Want op Facebook post je geen foto’s van jezelf achter een bureau, maar op een leuk zonnig terras met vrienden… en een paar glazen bier op tafel. Ook op profielfoto’s op WhatsApp laten we onszelf graag zien met een glas wijn. We presenteren ons zo als gelukkige levensgenieters en blijkbaar is dat synoniem met alcohol. Het standaard cadeau of relatiegeschenk is ook een fles alcohol. Niet alleen prenten we zo onszelf continu dezelfde boodschap in, maar we doen dat ook bij onze kinderen. Al op tienjarige leeftijd hebben kinderen een positieve verwachting ten aanzien van alcohol. We willen graag dat onze kinderen zo laat mogelijk en zo min mogelijk gaan drinken, maar we programmeren hen ondertussen wel met alle mogelijke positieve associaties. Ze moeten alleen nog even wachten tot ze éindelijk ‘mogen drinken’.”

Miljoenen Nederlanders drinken niet

Mathijs pleit er niet voor alle om alcohol en beelden ervan in de ban te doen. Maar wél om duidelijk te maken dat er ook een alternatief is. Mathijs: “Natuurlijk mag je genieten van een glas wijn of bier. Maar het vanzelfsprekende moet eraf. Het ís niet zo dat iedereen drinkt. Er zijn miljoenen volwassen Nederlanders die niet drinken: één op de vijf. Acties zoals IkPas en Dry January doorbreken de gewoonte en de vanzelfsprekendheid van alcohol, en maken je er ook van bewust hoe alomtegenwoordig alcohol is. Maar pas wel op hoe je hierover praat in het bijzijn van kinderen en jongeren. Als je vol trots verkondigt dat je al een maand niet hebt gedronken, draag je nog steeds de boodschap uit dat alcohol de default is en niet drinken een prestatie. Als je zegt dat je alléén maar drinkt op bijzondere momenten, koppel je alcohol expliciet aan feest, aan iets bijzonders. En je kunt kinderen af en toe ook wel wijzen op de verborgen boodschappen die je tegenkomt, maar als je dat te vaak doet, werkt het averechts: ‘Oh daar heb je hem weer!’ Als ouder is het wel belangrijk om bij jonge tieners het gesprek aan te gaan en duidelijke grenzen te stellen. We weten uit onderzoek dat dit écht helpt!”

Warme chocolademelk

Maar het belangrijkste is en blijft om zelf het goede voorbeeld te geven. Mathijs: “Drink zo min mogelijk in het bijzijn van kinderen. En laat ook zien dat er alternatieven zijn, geef een ander geluid ernaast. Geef eens een ander cadeau dan een fles wijn. Laat zien dat een feest niet synoniem is met alcohol. Geniet samen van versgeperst sap in een feestelijk glas, een theebloem die zich langzaam opent in een glas heet water, warme chocolademelk… Je kunt ook ándere dranken koppelen aan bijzondere momenten. Laat zien dat je een keuze hebt!”

Chocoladesigaretten en kinderchampagne

En ten slotte, stop ook met kinderchampagne! Mathijs: “Kinderchampagne, een bubbeldrankje in een vrolijke champagne-achtige fles, is reclame voor alcohol, gericht op kinderen. Je zegt hiermee tegen een kind: bij elk bijzonder moment hoort alcohol. En hier kun je alvast mee oefenen. Vroeger waren er nog chocoladesigaretten. Ja, dat vonden wij als kind natuurlijk ook stoer! Gelukkig is al lang geleden besloten dat dat écht niet meer kan, omdat je hiermee kinderen de verkeerde boodschap geeft. Kinderchampagne doet eigenlijk precies hetzelfde. Als wij willen dat wijzelf en onze kinderen ook ‘nee’ kunnen zeggen, moeten we ook laten zien dat er een keuze ís!”

Onder de loep: 3-MMC, legaal, populair, maar zeer verslavend

Betaalbaar, legaal én zeer verslavend: steeds vaker krijgen de preventiewerkers van Novadic-Kentron te maken met het gebruik én misbruik van de drug 3-MMC. Alle reden om deze drug eens goed onder de loep te nemen. We spreken met Alex van Dongen, senior preventiewerker bij NK, over wat 3-MMC precies is en nemen een duik in de wereld van de ‘designerdrugs’…

3-MMC is een NPS (nieuwe psychoactieve stof), ook wel een designerdrug genoemd. Waar veel ‘traditionele’ drugs voortkomen uit middelen die ooit voor een ander doel werden gebruikt (zoals verdoving), worden NPS letterlijk ontworpen als drug. Deze ‘designers’ bootsen vaak illegale drugs na met chemische verbindingen die (nog) niet in de Opiumwet staan, om deze wet te kunnen omzeilen. Alex: “3-MMC is de opvolger van 4-MMC, dat in 2012 in de Opiumwet werd opgenomen nadat het met name in Engeland tot veel verslavingsproblemen én doden leidde. 3-MMC is waarschijnlijk net zo verslavend, maar is nog steeds legaal in Nederland en daardoor erg makkelijk te verkrijgen.”

Gebruikers zijn hun eigen proefkonijn

Omdat designerdrugs nieuw zijn, zijn ze nog slecht onderzocht, waardoor we niet precies weten hoe ze werken en wat de risico’s ervan zijn. Gebruikers zijn dus hun eigen proefkonijn. Dit geldt ook voor het middel 3-MMC. Alex: “De beperkte kennis die we hebben, komt voort uit gesprekken met – verslaafde – gebruikers. Volgens hen lijkt het effect van 3-MMC op een combinatie van MDMA en cocaïne. Dat verklaart ook meteen de populariteit van deze designerdrug. De websites die het middel verkopen, zien er erg gelikt uit en de beoordelingen die door gebruikers worden achtergelaten, zijn uiteraard allemaal lovend. Maar dit geeft een heel vertekend beeld van de werkelijkheid.”

Sterke ‘craving’, dus extreem verslavend

Alex: “Op korte termijn geeft 3-MMC volgens gebruikers een energieboost, behoefte aan contact met anderen, een fijn gevoel en meer zelfvertrouwen. Ook hebben gebruikers soms meer zin in seks. Daartegenover staan echter vele negatieve effecten zoals paranoia, argwaan en een opgefokt gevoel. Op lange termijn kan het gebruik zelfs tot een psychose leiden. Gebruikers geven aan een sterke craving te voelen – dus een verlangen om opnieuw te gebruiken – wat het middel extreem verslavend maakt. ‘Als ik opnieuw pak, gaat dat vervelende gevoel weg,’ is de gedachte. En voor een kort moment lijkt dat ook zo te zijn, maar op lange termijn heeft het juist een tegenovergesteld effect. Zo komt de gebruiker in een neerwaartse negatieve spiraal terecht en voelt hij of zij zich steeds slechter.” 

Van ontdekkers naar mainstream

Alex: “Net als bij andere NPS, zien we dat 3-MMC in het begin vooral gebruikt werd onder psychonauten, mensen die hun eigen geest willen verkennen door middel van drugs, en door uitgaanders die al regelmatig drugs gebruiken en uit nieuwsgierigheid een nieuw middel uitproberen: de zogenaamde ontdekkers.” Langzaam spreidt zo’n middel zich dan verder uit en wordt het meer ‘mainstream’. Hoe bekender een drug wordt, hoe meer kwetsbare mensen ermee in aanraking komen. Alex: “We zien vooral gebruikers tussen de twintig en dertig jaar, maar we spreken soms ook tieners die 3-MMC gebruiken. Omdat hun hersenen nog volop in ontwikkeling zijn, vinden we dit erg zorgwekkend.”

Hype of blijvertje?

Doordat er nog geen onderzoek is gedaan naar de risico’s van 3-MMC en het middel nog steeds legaal is, denken veel gebruikers ten onrechte dat het ‘veilig’ is in gebruik. Het vermoeden bestaat echter dat 3-MMC verslavender is dan vele andere drugs, vanwege de sterke craving die het oproept. Alex: “Op dit moment is het nog de vraag of 3-MMC een hype is of ‘een blijvertje’. We kiezen er bewust voor om nog geen voorlichting over het middel te geven aan jongeren die dit nog niet gebruiken, want we willen natuurlijk geen interesse opwekken.”

Absurd

Doordat 3-MMC nog steeds legaal is, kun je het gemakkelijk verkrijgen via talloze internetbedrijven. Bovendien is 3-MMC vrij goedkoop, in vergelijking met bijvoorbeeld MDMA en cocaïne. Die combinatie zorgt er mede voor dat 3-MMC aan populariteit wint. Alex: “Het is natuurlijk absurd dat in Nederland drugs pas in de Opiumwet worden opgenomen nadat aangetoond is dat ze schadelijk zijn. Bij medicijnen is het precies andersom: de fabrikant moet eerst bewijzen dat een medicijn niet schadelijk is, voordat het op de markt mag worden gebracht. Kijk bijvoorbeeld naar het coronavaccin! Waarom kunnen we diezelfde wet niet voor alle psychoactieve stoffen hanteren?”

Wetswijziging in voorbereiding

Staatssecretaris Blokhuis en de minister van Justitie en veiligheid Grapperhaus werken op dit moment aan een wetswijziging waarmee het mogelijk wordt gemaakt om groepen NPS met een vergelijkbare chemische structuur in één keer te verbieden. Daarmee wordt voorkomen dat drugsproducenten de Opiumwet omzeilen. 3-MMC en varianten hiervan worden daarmee voorgoed verboden. Alex: “Dit betekent overigens niet dat álle stoffen die in werking en structuur lijken op middelen uit de Opiumwet worden verboden. Je zou het als een gedeeltelijke parapluwet kunnen zien.” Alex is hier toch al blij mee: “3-MMC wordt zo minder makkelijk verkrijgbaar. Misschien kunnen we het gebruik zelfs terugdringen, maar de groei afremmen is ook al winst”.

Van rommel in je leven tot je eigen bric-à-bracwinkel: ambulante begeleiding thuis helpt cliënten aan nieuwe start

Herstellen van een verslaving is al moeilijk zat. Maar als je daarnaast ook nog allerlei praktische, financiële en sociale problemen hebt, zie je soms gewoon niet meer hoe je je leven weer op orde krijgt. Problemen met je huurbaas, financiën, je kinderen, met het organiseren van werk en je huishouden… Het leven kan behoorlijk ingewikkeld worden. Maar dan is er gelukkig het team ambulante begeleiding van NK! De casemanagers Wmo bij NK (Wmo is hulp die door de gemeente wordt betaald), helpen mensen in hun eigen omgeving bij de problemen die ze door hun verslaving hebben. Doel: zelfstandig blijven of worden, thuis blijven wonen en weer meedoen in de maatschappij. Dennis Goossens en Laura Delmee vertellen over hun werk: over afwassen, schoffelen en het vinden van onverwachte schatten in een huis dat op een oerwoud lijkt…  

Samen afwassen

Laura: “De mensen die ik begeleid, zitten meestal in een hulpverleningstraject bij een van onze collega’s, bijvoorbeeld het FACT-team. Ik help hen thuis bij allerlei praktische zaken. Die pakken we soms letterlijk samen op; je kunt mij zo maar samen met de cliënt zien afwassen, de tuin schoffelen of boodschappen zien doen. Als we zo samen bezig zijn, levert dat goede gesprekken op, is mijn ervaring. Overigens is het zeker niet de bedoeling om alles over te nemen. Het is juist de bedoeling dat de cliënt de touwtjes weer meer in eigen hand neemt.”

Betrokken en gelijkwaardig

Ook Dennis werkt op deze manier: “Samen met de cliënt bespreken we wat hij of zij nodig heeft. Op basis van dat gesprek maken we voor iedere cliënt een begeleidingsplan op maat. Sleutelwoorden binnen ons werk zijn betrokkenheid en gelijkwaardigheid. We kunnen goed luisteren en nemen de cliënt serieus. Daarmee scheppen we een vertrouwensband, zodat we beste uit onze cliënten naar boven halen. Vanzelfsprekend praten we ook over verslavingsproblemen. Maar het doel is toch vooral om overlast voor de cliënt en zijn of haar omgeving te voorkomen of te verminderen.”

Het gaat goed met mijnheer B

We hebben Laura en Dennis gevraagd om hun werk te illustreren aan de hand van een recent praktijkvoorbeeld. Laura: “Sinds november 2019 ben ik casemanager Wmo bij meneer B. Meneer B was destijds pas ontslagen uit de kliniek waar hij was behandeld wegens een forse alcohol- en cocaïneverslaving. Hij gebruikte dagelijks drugs en alcohol, had geen steunende omgeving en de mensen om hem heen waren vrijwel allemaal vrienden uit de scene. Ik ben begonnen de cliënt zo’n twee keer per week thuis te bezoeken en daarnaast had ik een aantal telefonische contacten door de week heen.”

“De motivatie van meneer B was meteen al groot. Zijn doel: weer mogen zorgen voor zijn kinderen, met wie hij op dat moment geen contact mocht hebben. Er waren problemen met de financiën, ondanks het feit dat er een bewindvoerder was betrokken. Er is toen in overleg een nieuwe bewindvoerder aangesteld. Ook hebben we samen een financieel plan gemaakt. Met succes: meneer B is nu schuldenvrij en heeft een mooi budget om de week mee door te komen!”

“Voor zijn lichamelijke problemen heb ik een betrokken huisarts gezocht en voor de problemen rondom jeugdzorg is de cliënt is in behandeling geweest bij een systeemtherapeute. Ook heb ik meneer B ondersteund bij gesprekken met jeugdzorg, met de ex-partner en met zijn kinderen. Met als uiteindelijk resultaat dat de cliënt zijn kinderen ruim vier dagen in de week mag en kan zien! Een enorme mijlpaal!”

“Ten slotte waren er problemen met de woning van de cliënt. Ik ben actief aan de slag gegaan met reageren op sociale huurwoningen en inmiddels is de cliënt verhuisd naar een zelfgekozen woonplaats. Hier kan hij met een schone lei beginnen: een nieuwe start! Al met al heeft meneer B veel bereikt in een korte periode, zijn motivatie is nog steeds groot en hij is sinds zijn behandeling en met de hulp van individuele ondersteuning vrij van middelen! Daar ben ik trots op – en meneer B natuurlijk ook!”

Een eigen winkeltje voor Alexandra

Dennis: “Ik kwam met Alexandra* in contact via haar behandelaar. De behandeling van haar alcoholverslaving liep op zijn eind en begeleiding in de thuissituatie was gewenst. We hebben vanaf het eerste gesprek een klik. Dat voelt goed. Al snel wordt duidelijk dat Alexandra ietwat druk is: ze praat honderduit en haar verhaal gaat van hot naar her. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat Alexandra haar leven niet op orde krijgt: het is altijd rommelig en druk.”

“Een week later heb ik de eerste afspraak bij haar thuis. Haar huis lijkt op een soort oerwoud. Ik schat dat er in en om de huiskamer zo’n tachtig kamerplanten staan. Naast de huiskamer zijn er twee slaapkamers. In een ervan staan een bed en veel verhuisdozen, de andere is tot het plafond gevuld met dozen. Glunderend vertelt ze dat daar spullen in zitten die ze dertig jaar verzameld heeft om een bric-à-bracwinkeltje te beginnen.”

“En zowaar, als we de dozen openen, blijken het geen typische rommelmarktspullen, maar echt mooie stukken: ze heeft al die tijd bewust gezocht naar pareltjes op rommelmarkten en in kringloopwinkels. Alexandra heeft ook al een ruimte voor een winkeltje. We besluiten om de volgende keer bij het winkeltje af te spreken. De ruimte blijkt vochtig, koud en slecht onderhouden. Er zit een soort magazijndeur in, maar die is kapot. Ze heeft al een kozijn met loopdeur gekocht en een oom zou die kunnen plaatsen. Maar Alexandra durft die oom niet goed te bellen, vanwege haar verleden. Ik vraag Alexandra of het goed is dat ik contact leg met die oom. Die oom en trouwens ook de tante vinden het fantastisch om te horen hoe het gaat en wat de plannen zijn. Binnen twee weken zit de deur erin!”

“Ik spreek met Alexandra af om samen stap voor stap het winkeltje verder op te knappen. De rommel wegbrengen, vloerbedekking leggen, planken aan de muur, et cetera. Ook moeten nog enkele praktische zaken worden geregeld waarmee ik Alexandra help, zoals een afspraak bij de Kamer van Koophandel en een programma kopen om een website te maken.”

“Steeds meer oude vrienden en familieleden keren terug in het leven van Alexandra. Zij komen regelmatig helpen, wat erg stimulerend werkt. Vlak voor de eerste coronagolf organiseren we een verhuisdag. Alle dozen gaan van haar flat naar het winkeltje. Familie en vrienden met auto’s komen helpen. De weken erna wordt het winkeltje ingericht. Ze heeft zoveel spullen dat een deel opgeslagen moet worden. Via Marktplaats verkoopt ze steeds wat spulletjes, zodat ze bijvoorbeeld een pot verf kan kopen. Alle inkomsten moeten apart worden bijgehouden om niet in de problemen te komen met de Belastingdienst. De contactpersoon van de Kamer van Koophandel helpt hierbij.”

“Deze hele periode duurt zowat een jaar en wordt ook gekenmerkt door ups en downs op het gebied van haar verslaving. Op sommige momenten komt er niets uit haar handen en voeren we gesprekken over het nut van de winkel, op andere momenten kan ze doorpakken. Gelukkig kan ik haar wel steeds bewegen om door te zetten. Van een webwinkel ziet ze af, omdat de verkoop via Marktplaats goed loopt. Het winkeltje loopt prima!”

“Einde van de zomer, tijdens een afspraak, moet Alexandra mij iets vertellen. Het huilen staat haar nader dan het lachen, maar ze wil het toch doorzetten. Ze wil helemaal op eigen benen staan en wil eigenlijk stoppen met de Wmo. Hoewel ik ook een keer moet slikken, is dit natuurlijk waar we het voor doen. Als wij onszelf overbodig kunnen maken is dat helemaal goed!”

* fictieve naam