Saskia worstelt met een alcoholverslaving: “Vrienden reageerden verbaasd, zij wisten niet dat ik stiekem mijn glazen aanvulde”

Saskia is 56 jaar oud. Ze is getrouwd, heeft twee zonen, een vaste baan en leuke vriendinnen. Het gaat haar voor de wind, zou je zeggen. Saskia worstelt echter ook met een alcoholverslaving. Net als veel andere Nederlanders. Saskia: “Niet dat ik elke dag dronk of laveloos op bed lag, helemaal niet. Maar wanneer op donderdagmiddag mijn weekend begon, dacht ik maar aan één ding en dat was alcohol.” Maat houden kon ze niet. Totdat haar zoon naar zijn vader stapte en zei: ‘Het is hier ook elk weekend hetzelfde’. Toen was voor Saskia de maat vol. Ze ging naar de huisarts en kwam in behandeling bij Novadic-Kentron. Dit is haar verhaal.

Alcoholgebruik wordt in onze maatschappij heel normaal gevonden. De grens tussen sociaal drinken en problematisch drinken is onduidelijk, waardoor een verslaving er langzaam in kan sluipen. Ook bij Saskia begon het als ‘gezelligheidsdrinken’. In de loop der jaren groeide dit echter uit tot een stevige gewoonte. Saskia: “Ik dronk niet dagelijks, maar wel standaard van donderdag tot en met zondag. Ongeacht of we visite hadden of ergens naartoe moesten. Als ik van het werk naar huis fietste en het weekend begon, was het eerste wat ik dacht: ‘Yes, nu kan ik weer drinken!’ Tijdens het koken maakte ik een fles wijn open en al snel werden dat er twee of drie. Ik kon totaal geen maat houden. In het weekend begon ik ‘s middags al. Ik werd opener en vrijer door de drank en kon dan kwetsende opmerkingen maken tegen mijn zoon of man. Mijn man zei wel eens: ‘Drink nou even iets anders tussendoor,’ maar dat deed ik niet. Soms nam ik mezelf voor om te stoppen. Dat hield ik een paar dagen vol, en dan begon ik weer.”

Stiekem bijvullen

Veel mensen denken bij het woord ‘alcoholist’ aan iemand die niet meer voor zichzelf kan zorgen en op straat leeft. In werkelijkheid geldt dit maar voor een heel klein percentage. Een alcoholverslaving is lang niet altijd zichtbaar aan de buitenkant en veel mensen functioneren nog steeds goed met een verslaving. Saskia: “Vrienden reageerden verbaasd toen ik vertelde over mijn probleem en zeiden: ‘Maar je drinkt toch niet elke dag?!’ Nee, ik dronk misschien niet elke dag, maar wel vier dagen per week een behoorlijke hoeveelheid. Als mensen niet keken, vulde ik stiekem mijn glas bij.”

Overlijden moeder nooit goed verwerkt

Een verslaving ontstaat niet zelden doordat mensen negatieve emoties of gedachten proberen te dempen met middelen. Zo verliep het ook bij Saskia. “Mijn moeder is overleden op haar 55^e. Dat ik zelf ook steeds dichter in de buurt van die leeftijd kwam, vond ik erg moeilijk. Ik had hele fijne herinneringen aan mijn moeder, maar de negatieve gevoelens kregen de overhand. Ik dronk steeds meer om in een roes te komen en het leven wat makkelijker aan te kunnen. Misschien heb ik de dood van mijn moeder wel nooit echt goed verwerkt. Ik was nog jong.”

Online behandeling

Eind vorig jaar kwam Saskia in behandeling bij Novadic-Kentron. De behandeling vond volledig online plaats vanwege corona. Saskia: “Ik sprak mijn behandelaar via beeldbellen en werkte in een online behandelomgeving zelf aan mijn doelen, wat ik prettig vond. Ik kon heel bewust en op mijn eigen gemak dingen lezen, met oefeningen aan de slag en een dagboek bijhouden. Mijn behandelaar heeft me veel tips gegeven voor afleiding wanneer ik zucht naar drank krijg. Ik ga bijvoorbeeld met de hond wandelen, in bad liggen of sporten. Eigenlijk weet je dit zelf ook wel, maar het is toch belangrijk dat iemand je helpt om dit in de praktijk vol te houden. Ik had die begeleiding nodig.”

Geen geheim

Saskia maakte geen geheim van haar alcoholprobleem: “Ik heb het verteld aan een groot deel van mijn familie en vrienden en kreeg veel steun, lieve berichtjes en positieve reacties.” Dat zij op de hoogte zijn van de verslaving, helpt ook in sociale situaties, wat een belangrijke trigger voor gebruik is bij Saskia. “Als we nu bij vrienden op bezoek gaan, vragen ze me van tevoren wat ik wil drinken of hebben ze alcoholvrije wijn. Soms drink ik wel één of twee glazen bier, maar dan heb ik meteen het gevoel dat ik in de gaten gehouden word. Het klinkt misschien kinderachtig, maar dan wil ik ook laten zien dat ik het daarbij kan houden. Misschien heb ik die controle wel nodig.”

Taboe op alcoholverslaving

Omdat alcohol overal verkrijgbaar is en maatschappelijk geaccepteerd, is de grens tussen ‘normaal’ gedrag en problematisch drinken moeilijk te zien. Saskia: “Veel mensen stonden wel even te kijken toen ik zei dat ik behandeling kreeg bij Novadic-Kentron. ‘Jeetje, dat is toch een verslavingszorginstelling?’ zeiden ze dan. Maar als je zo uitkijkt naar het drinken en er niet mee kunt stoppen, dan ís dat een verslaving. Door mijn verhaal te delen, hoop ik alcoholverslaving uit de taboesfeer te kunnen halen en mensen bewuster te maken van de risico’s van drankgebruik. En dat het helemaal geen schande is om hulp te vragen!”

Drank maakt niet gelukkig

In april rondde Saskia haar behandeling succesvol af. Ze kijkt tevreden terug: “Het gaat nu goed met me. Ik ben bewuster aan het leven en ik heb geleerd dat drank mij niet gelukkig maakt. In tegendeel: ik werd er alleen maar ongelukkiger van en mijn omgeving ook. Ik denk heus nog wel aan drank, zoals ik nadat ik was gestopt met roken ook dacht aan sigaretten. Maar die gedachten verdwijnen steeds meer naar de achtergrond. Af en toe drink ik nog wel een glas bier, maar daar blijft het bij. Ik wil nooit meer terug naar waar ik was. Ik ben afgevallen, ik voel me beter en ik ben een leuker mens; als je een lijstje maakt, zijn er eigenlijk alleen maar voordelen van niet drinken. Ik zeg niet dat ik er al ben, daar ben ik heel voorzichtig mee. Het is en blijft toch een verslaving. Maar ik ben blij dat ik deze stap heb genomen.”