Cijfers 2021

In dit artikel vind je de belangrijkste cijfers van 2021: cijfers over de totale instroom van cliënten en specifiek over jongeren. Je vindt er informatie over het aandeel klinische behandeling, verschillende leeftijdscategorieën en primaire problematiek. Verder biedt het artikel een terugkoppeling over de Cliënttevredenheid in 2021. En ten slotte staan in dit artikel cijfers over ons personeelsbestand in 2021.

Alle cliënten

In 2021 waren 7.719 cliënten in behandeling, versus 7.649 in 2020. Van hen zijn 1.083 cliënten klinisch opgenomen. Dit zijn alle opnames, ook andere financieringsstromen dan DBC en DBBC, maar exclusief woonvoorzieningen (hostels).

Primaire problematiek Aantal
Alcohol 2.495
Opwekkende middelen (cocaïne, amfetamine) 1.189
Opiaten 863
Cannabis 931
GHB 152
Gokken 193
Medicijnen (o.a. benzodiazepines) 278
Internet (gamen, chatten, erotiek) 52
Ketamine 75
Xtc 5
Overig1 66
Onbekend2 1.420

1 Bijvoorbeeld: lachgas, nicotine, hallucinogenen
2 Bijvoorbeeld omdat cliënten zich nog in de intake/diagnostiekfase bevinden, omdat ze alleen nog urinecontroles krijgen of omdat het cliënten zijn van de dag- en nachtopvang, een woonvoorziening of cliënten die behandeling krijgen via huisartsenpraktijken (onderaannemerschap)

Geslacht Aantal
man 5.723
vrouw 1.992
onbekend 4

 

Leeftijd Aantal
< 18 92
18-23 734
24-50 4.794
50+ 2.099

 Jeugd en jongeren (12-24 jaar)

In 2021 zijn in totaal 826 jongeren behandeld (van wie 134 klinisch), versus 800 in 2020.

Primaire problematiek Aantal
Cannabis 296
Opwekkende middelen (cocaïne, amfetamine) 116
Alcohol 67
Gamen 25
Gokken 36
GHB 10
Xtc 5
Opiaten 8
Overig 93
Onbekend 170

 

Leeftijd aantal
13 2
14 12
15 13
16 20
17 45
18 85
19 96
20 120
21 138
22 158
23 137

 

Geslacht Aantal
Man 619
Vrouw 206
Onbekend 1

 Cliënttevredenheid 

  N Gem
Totaal NK (gemeten met CQI) 267 8,4
Zorgverzekeringswet: SGGZ en BGGZ 225 8,4
Gemeentelijk domein: Jeugd en MHU 41 8,0
Forensisch 25 8,5

Cliënttevredenheid bij behandeling wordt gemeten met de CQI-GGZ-VZ-AMB: een online vragenlijst met dertien vragen die aan het einde van de behandeling anoniem wordt ingevuld door de cliënt. N is het aantal respondenten, Gem is de gemiddelde totaalscore op cliënttevredenheid (van 0 tot 10). De Specialistische GGZ en de Basis GGZ zijn binnen NK ondergebracht binnen hetzelfde team.

Naast behandeling biedt NK ook ambulante Wmo-begeleiding (zorg vergoed door de gemeente in het kader van de Wmo) en begeleiding bij wonen in hostels. Ook op deze locaties nemen we een tevredenheidsmeting af. De vragen zijn gebaseerd op de CQ-index. In het gemeentelijk domein werken we veel samen met ketenpartners en hebben we een grote groep opdrachtgevers (alle gemeenten van Brabant). Ook hen vragen we een tevredenheidsmeting in te vullen om onze dienstverlening te blijven verbeteren.

  N Gem
Wmo begeleiding 69 8,7
Woonvoorzieningen 37 7,3
Opdrachtgevers 12 7,0
Ketenpartners 110 7,6

Conclusies

  • Cliënten die ambulant bij NK zijn behandeld en de CQI-vragenlijst hebben ingevuld, zijn erg tevreden over de behandeling die zij bij NK hebben gehad (8,4 gemiddeld).
  • Vooral op het gebied van Bejegening (serieus nemen en begrijpelijk uitleggen) scoort NK hoog (gemiddeld 4,8 op een schaal van 1 tot 5).
  • De totale cliënttevredenheid is in 2021 gelijk gebleven ten opzichte van 2020. De Forensische behandeling is zelfs beter beoordeeld dan vorig jaar: een stijging van een 8,3 naar een 8,5. Het gelijk blijven van de cliënttevredenheid in zo’n roerig jaar is een resultaat om trots op te zijn. Toch zijn er altijd nog kansen voor verbetering. NK streeft er voor komend jaar naar om de respons te laten stijgen, dus dat meer cliënten de vragenlijst invullen. Hierdoor kunnen we een nog beter beeld krijgen van wat de cliënten vinden van onze zorg.
  • Cliënten ambulante begeleiding Wmo zijn vooral tevreden over serieus nemen (bijna 90% geeft aan ‘altijd’ en 10% ‘meestal’). Bijna 80% van de cliënten zou ons aanbevelen bij iemand met vergelijkbare problemen.
  • Van cliënten in de hostels geeft 60% aan dat zij de locatie als (zeer) prettig ervaren en 70% vind dat de locatie (altijd of meestal) goed wordt schoongehouden. 75% van de cliënten ervaren dat zij (altijd of meestal) gemakkelijk contact krijgen met de begeleiders. 85% ervaart de woonvoorziening (altijd of meestal) veilig
  • Onze opdrachtgevers zijn met name tevreden over onze declaraties en onze contactpersoon. Het resultaat dat onze opdrachtgevers zien is gemiddeld een 3,89 (op schaal van 1-5).
  • Ketenpartners geven hoge waardering voor de deskundigheid van onze medewerkers
  • > 60% van de respondenten geeft een 5 (op schaal van 1-5) op de samenwerking met onze medewerkers.
  • De laagste score van onze ketenpartners gaat naar het resultaat dat NK behaalde. Slechts een ruime 30% van de respondenten geeft een 5 (op schaal van 1-5) Gemiddelde komt uit op 4,04. Het resultaat van onze inzet is soms lastig te duiden. Hier blijven we aan werken met de effectmetingen binnen het gemeentelijk domein.
  • Dit jaar geven 71 respondenten (> 60%) ons een 8 of hoger, deze reacties komen uit alle gemeenten en uit allerlei organisaties. Hoewel we altijd streven naar verbetering, zijn we blij met deze mooie scores.

Aantal medewerkers

Aantal fte per 1 januari 2021: 729
Aantal medewerkers per 1 januari 2021: 851

Aantal fte per 31 december 2021: 779
Aantal medewerkers per 31 december 2021: 914

Walther Tibosch: “Ga het gesprek aan over positieve fysieke en mentale gezondheid!”

Het nieuwe jaar is alweer een paar weken oud, blue monday ligt achter ons en veel goede voornemens zijn gesneuveld. Hét moment voor een nieuwe impuls aan positieve gezondheid! Ons zorgsysteem – en eigenlijk onze hele maatschappij – is vooral gericht op herstellen in plaats van voorkomen. Daardoor staat er een enorme druk op huisartsen, bedrijfsartsen en specialisten. Heel veel aandoeningen zijn gerelateerd aan onze moderne manier van leven. Het loont dus om te investeren in een gezonde leefstijl. En daar kunnen we allemaal aan bijdragen!

Het is belangrijk dat onze zorgverleners kennis delen over de riskante kanten van een leefstijl en alternatieven aanreiken. Dat hulpverleners in de nulde- en eerstelijnszorg zich niet alleen richten op mensen die uitvallen omdat er een fysiek of mentaal probleem de kop op steekt. Maar op álle Nederlanders. En dat bedrijfsartsen zich niet alleen richten op de 3 tot 7% medewerkers die al ziek zijn, maar op 100% van de werknemers. Dat ze het gesprek aangaan over je middelengebruik, je eetpatroon en je dagstructuur.

Maar laten we eerlijk zijn: heel veel mensen weten best wel dat hun leefstijl niet gezond is. We zitten te veel, we eten en drinken te veel en niet gezond genoeg. We trekken ons terug achter een beeldscherm en voelen stress omdat we te veel willen doen in té weinig tijd, en net zo succesvol willen zijn als de ander op social media lijkt te zijn… We zijn ‘bewust onbekwaam’, dus alleen kennis over riskante leefstijl is niet genoeg.

De verandering van leefstijl vergt moed en lef. Immers: gevoelige onderwerpen die dicht bij eigen keuzes en verantwoordelijkheid liggen, worden bespreekbaar gemaakt. Toch is het belangrijk dat huisartsen, bedrijfsartsen en leidinggevenden in hun gesprekken de oorzaak verkennen en niet alleen de symptomen. Hoe lang willen we nog dweilen met de kraan open?

Van scholen, ondernemingen en gemeenschappen mag verwacht worden dat ze aandacht hebben voor fysiek en mentaal welbevinden. Dus elkaar inspireren en stimuleren om meer te bewegen, gezonder te eten en drinken, een zinvol leven te leiden, sociaal actief zijn en te voorkomen dat de druk te hoog wordt opgevoerd. Deze ‘schijf van vijf’ heeft elke dag aandacht en actie nodig om te voorkomen dat je leefstijl riskant wordt.

Als dit in een uitnodigende context wordt opgepakt, stimulerend, positief en met perspectief op een gezonder, gelukkiger en socialer leven, kan zo’n gesprek op een prettige manier plaatsvinden. Waarbij jij zelf verantwoordelijk blijft voor je eigen keuzes. Je wordt uitgenodigd om je eigen gezondheid en geluk bespreekbaar te maken. Vaak kun je veel zelf doen aan het bewuster en gezonder leven zodat de riskante kanten van jouw leefstijl afnemen of wegblijven. Wat heb jij daar voor nodig? Inspiratie, een steuntje in de rug of schop onder je kont? Of concrete hulp om stappen te zetten gericht op het voorkomen van uitvallen uit je sociale omgeving of je school of je werk? Heb jij het lef om het gesprek aan te gaan, over jouw leefstijl of die van de ander? Je zult merken dat dit veel positievere reacties tot gevolg heeft dan je verwacht. Misschien kun jij een ander inspireren en zo bijdragen aan een positieve spiraal van geluk en welzijn?

Walther Tibosch
Bestuurder Novadic-Kentron

Interview over verslaving en autisme van NK-psychologen Johan en Marc in magazine NVA

“Wat we zelf vooral hebben geleerd, is hoe belangrijk het voor mensen met autisme is om mee te kunnen doen en tegelijk hun autistische zelf te kunnen zijn.”

 In het tijdschrift van de NVA (Nederlandse Vereniging voor Autisme), Autisme Magazine, is deze winter een mooi interview verschenen van NK-psychologen Johan van Zanten en Marc Bosma over autisme, stress en verslaving.

Als je autisme hebt, loop je een groter risico op verslaving. Mensen met autisme hebben veel meer stress, omdat ze mee willen doen in een wereld die niet op hen is ingericht. Ze kunnen dan hun toevlucht nemen tot middelen zoals alcohol, cannabis, maar ook gamen. Zo voelen ze zich rustiger in hun hoofd, hebben ze het gevoel dat ze beter om kunnen gaan met sociale stress of vinden ze een invulling voor ‘lege tijd’.

Maar de middelen zorgen na verloop van tijd juist voor steeds meer problemen: ze verliezen de grip. In het interview leggen Johan en Marc uit dat de ‘reguliere’ behandelingen voor verslaving niet altijd goed werken voor mensen met autisme. Ze voelen zich onbegrepen. Binnen Novadic-Kentron hebben ze dan ook een nieuw programma ontwikkeld voor deze doelgroep. Enkele aandachtspunten: maatwerk, doorvragen en samen in kaart brengen wat de stressbronnen zijn in iemands leven, en hoe die op een gezondere manier aangepakt kunnen worden.

Bij dit programma, waarvoor psychologen in heel NK zijn getraind, wordt gebruik gemaakt van het werkboek ‘Grip – Aan de slag met verslaving en stress bij autisme’, dat Marc en Johan deze zomer hebben geschreven om de kennis over dit onderwerp verder te vergroten. De behandeling bij NK is toegankelijk voor inwoners uit Brabant, het boek kan door alle mensen met autisme én hun naasten en hulpverleners worden gebruikt.

Lees hier het hele interview

Iedereen kan meedoen in onze inclusieve samenleving

De coronapandemie zet de samenleving op scherp. Dit is al sinds het begin van de crisis het geval, maar de plannen voor de “2G-maatschappij” zorgen voor nog meer verharding en roepen bij velen heftige emoties en discussies op. Welke offers we bereid zijn te brengen, of de maatregelen te streng zijn of juist niet streng genoeg. En vooral ook discussies over uitsluiting van groepen mensen, met name ongevaccineerden. Deze discussie wil ik hier niet voeren. En ergens ook weer wel… Ik wil het namelijk hebben over de inclusieve samenleving.

Wat is een inclusieve samenleving? Dat is een samenleving waarin we er samen voor zorgen dat iedereen mee kan doen in de maatschappij, ongeacht hun achtergrond: leeftijd, inkomen, seksuele en genderidentiteit, lichamelijke of psychische gezondheid, culturele en geloofsachtergronden en zelfs misstappen in je verleden. Niet ik-jij maar wij-samen.

Dat betekent niet dat we geen andere meningen of standpunten mogen hebben. Het betekent ook niet dat iedereen aan alles kán meedoen. Voor een pilotenopleiding mag je niet kleurenblind zijn. Jongeren onder de achttien mogen geen alcohol kopen. Inclusie is geen absoluut recht: veiligheid of gezondheid kunnen soms zwaarder wegen. Er kunnen criteria gelden om aan een specifieke activiteit mee te mogen doen. Maar daarbij moeten we wel altijd zorgvuldig blijven en de dialoog op blijven zoeken: zijn onze criteria om mee te doen nog eerlijk en gerechtvaardigd? En zo nee, hoe kunnen we dan de obstakels wegnemen? Zo bieden de meeste universiteiten extra begeleiding en aanpassingen (zoals extra tentamentijd) om studenten met bijvoorbeeld dyslexie, autisme of een lichamelijke beperking toch te laten studeren. Omdat ze dan wel degelijk aan de eisen kunnen voldoen en kunnen floreren. Meedoen. Inclusie.

We kijken vaak naar de overheid of naar instanties om de inclusieve samenleving mogelijk te maken. We hebben in Nederland een krachtige en uitnodigende missie nodig en lokale, regionale en landelijke leiders die het juiste voorbeeld geven, in woord en gedrag. We hebben organisaties nodig die mensen Nieuwe Kansen geven. We hebben leiders nodig die verbinden en de missie uitdragen: ‘Nederland is een Samenleefland waarin inwoners actief aan hun geluk, gezondheid en veiligheid werken, én aan dat van anderen. Je bent welkom als je meebouwt zoveel als je kan, en we stellen afbraak, negativisme of roepen vanaf de zijlijn niet op prijs!”

Maar we moeten vooral ook naar onszelf kijken. Want uiteindelijk ligt de regie voor een inclusieve samenleving bij elke Nederlander. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen leven. En samen dragen we verantwoordelijkheid voor anderen. De overheid en andere instanties kunnen van belang zijn om iets mogelijk te maken en te ondersteunen. Maar steun vanuit de overheid of instanties is geen noodzakelijke voorwaarde om een positieve beweging te realiseren. En vaak beginnen ook overheidsprojecten met een initatief vanuit de samenleving.

Voor een enkeling is meedoen in een solidaire leefgemeenschap, om verschillende redenen, te veel gevraagd. Maar veruit de meeste Nederlanders zijn zelf actief om hun vitaliteit en welzijn en dat van de mensen om hen heen vorm en inhoud te geven en zo een mooie bijdrage te leveren aan hun samenleving. Hun Nederland. Ze vinden ook zelf een weg in het vormgeven van die bijdrage. Een kleine groep heeft ondersteuning nodig, soms kort en soms een langere periode. Zolang zij ook echt mee willen doen, is het onze rol om hen hierin aan te moedigen en te steunen. En bijna iedereen kan wel iets doen om bij te dragen. Ook – en soms zelfs juist – als je zelf problemen hebt, kun je anderen verder helpen. Vaak helpt dat ook jezelf.

Ik richt mijn oproep dan ook tot die hele grote groep Nederlanders die binnen ieders mogelijkheden optimaal willen bijdragen aan een gelukkige, gezonde, plezierige en veilige samenleving. Door op een constructieve, empathische en open manier – niet door hard te schreeuwen en te schoppen, maar door te luisteren en te leren – samen te bekijken of iedereen wel mee kan doen. En als dat niet kan, of we er iets aan kunnen doen om obstakels weg te nemen.

Een bijdrage leveren aan een Samenleefland hoeft niet groots en meeslepend te zijn. Iets aardigs doen voor de buren, zodat zij zich minder eenzaam voelen in hun wijk. Vrijwilligerswerk doen, zodat gehandicapte kinderen kunnen meespelen met anderen. Je inzetten op je werk, zodat je cliënt weer geluk en zin vindt. Iedereen kan iets doen om het samen leven te versterken. Ook met mensen die niet op jou lijken.

Laten we de positieve en mooie dingen in ons leven versterken en die structuren en systemen die ons levensgeluk, onze positieve levenshouding en onze bijdrage aan ons Samenleefland in de weg staan, langzaam maar zeker veranderen. We kunnen door onze eigen positieve bijdrage heel concreet bijdragen aan een inclusieve, positieve en kleurrijke samenleving die ons leven voldoening en zin geeft. We kunnen samen kijken welke obstakels voor inclusie we kunnen wegnemen. Iedereen is welkom om bij te dragen aan onze mooie missie: Samen Nieuwe Kansen Creëren!

Walther Tibosch
Bestuurder Novadic-Kentron / Zorg van de Zaak netwerk

Dit opiniestuk is verschenen in Brabants Dagblad 18 december 2021